Het is tenslotte alweer bijna lente...

Bij de eerste zonnestraal ren ik alweer naar buiten om lekker in de tuin te prutsen en te wachten op de eerste vlinder. Het exemplaar dat besloten heeft om te overwinteren in onze badkamer heeft het helaas niet overleefd, maar feit is dat er elk jaar minstens eentje bij ons de winter doorbrengt. En zoonlief maar roepen: VOORZICHTIG!!! Ik denk dat het opa Ger is!

Tot de eerste echte vlinders ga ik deze van Martha Stewart lekker printen en ophangen want ze zijn in het echt nog mooier dan op de foto hierboven. Er mag dan wel een Elfstedentocht voorspeld zijn, maar ik ruik de sneeuwklokjes al.

Is het alweer bijna februari?!?

Maandag 24 januari en ik denk bij mezelf: ik word echt een oud wijf. De tijd vliegt voorbij en ik rol van het ene in het andere. Net een drukke decembermaand achter de rug en aanstaande donderdag - hopelijk - de resultaten van het harde werken voor KKN.

Gisteren dus maar even tijd gemaakt voor een uitstapje met zoonlief naar het Fries Natuurmuseum waar niet alleen de Spinnententoonstelling te zien was, maar ook Jurassic Leeuwarden2. Een groot succes, vooral het deel waar door middel van Barbies en actiefiguren (ben er na 30 uur nog steeds niet achter hoe ze ook alweer heetten-weer een bewijs van ouderdom) de spinnenpsyche wordt uitgelegd. De doe-het-zelf opgraving was de topper van de dag voor zoonlief, zeker toen hij constateerde dat hij de enige moeder had die wel met haar hoge hakken en rok middenin de zandbak met haar handen stond te graven. Gelukkig, ben ik toch nog een beetje cool.